21 i 22 stycznia przypada Dzień Babci, a następnie Dzień Dziadka.
Historia święta sięga 1964 r., kiedy to z inicjatywy tygodnika “Kobieta i życie” zaczęto obchodzić Dzień Babci. Święto poświęcone dziadkom stało się natomiast popularne nieco później, bo w latach 80. ub. wieku. W dzisiejszych czasach łączy się obchody obu tych dni.
Jak pokazują badania socjologiczne, święta te wnukowie najczęściej spędzają na spacerach w towarzystwie dziadków, na grach i zabawach oraz wspólnych rozmowach przy kawie lub herbacie.
Dzień Babci znany jest na całym świecie. Jego daty są różne, bo np. w Hiszpanii obchodzony jest 26 lipca, a we Francji – w pierwszą niedzielę marca. W Japonii odpowiednikiem święta jest Dzień Szacunku Dla Starszych, który obchodzony jest 14 września.
W Wielkiej Brytanii ma nawet swój oficjalny hymn i symbol, jakim jest niezapominajka.
“Relacja dziadków z wnuczętami jest niepowtarzalna i piękna. Babcia i dziadek dają wnukom wiele cierpliwości, miłości i uwagi. Są już w innej sytuacji życiowej, często na emeryturze, więc mają czas, by skupić się tylko na nich – mówi w rozmowie z TVN psycholożka Aleksandra Piotrowska.
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz