Krotoszynianin, który gra w serialach telewizyjnych

Amant, ratownik medyczny, strażnik więzienny. Krzysztof Ziobrowski z Krotoszyna od kilku lat regularnie występuje w popularnych serialach telewizyjnych. Jak zaczęła się jego aktorska przygoda? Co było największym wyzwaniem?

30-letni Krzysztof zaczął od roli statysty w jednym z odcinków “Pierwszej miłości” – serialu emitowanego w Polsacie. Było to w 2009 r. Do tej produkcji trafił po udziale w castingu zorganizowanym przez jedną z agencji artystycznych we Wrocławiu, gdzie często jeździł na weekendy do studiujących tam znajomych z Krotoszyna. – Zobaczyłem gdzieś ogłoszenie o castingu i zażartowałem, że pójdę – wspomina.

Połknął bakcyla

Po pierwszym epizodzie miał parę lat przerwy. Choć kilkakrotnie telefonowano z agencji,  odmawiał - ze względów osobistych i zawodowych.

Po dłuższym czasie postanowił jednak wznowić współpracę. Skontaktował się z agencją  informując, że jest gotów wziąć udział w zdjęciach.

Powoli zaczęły napływać propozycje. Od 2018 r. nabrały rozpędu, gdyż związał się z nową agencją w Bielanach Wrocławskich. Jak wspomina, pierwsza rola, którą zagrał po przerwie, była niewielka.

– Wszedłem do baru, przywitałem się z kolegami i zamówiłem piwo. Powiedziałem może ze trzy zdania – mówi.

Od DJ-a do aktora

W wieku 14 lat Krzysztof zaczął grywać na imprezach jako didżej. Robił to niemal nieprzerwanie do czasu pandemii, gdy najpierw bardzo ograniczono, a potem zakazano imprez tanecznych. Pozostała mu więc stała praca sprzedawcy na stacji paliw.

Od ub. roku uczestniczy jednak coraz częściej w zdjęciach serialowych. Wcześniej miał umowę jako statysta, a teraz w jego angażu napisano “aktor epizodysta”. Do tej pory zagrał ok. 40 różnych ról – od amanta, przez ratownika medycznego i chłopaka pobitej dziewczyny, po strażnika więziennego.

Produkcje, w których wystąpił to m.in. “Lombard”, “Policjantki i policjanci”, “Trudne sprawy”, “Sprawiedliwi – wydział kryminalny” czy “Kasta”, emitowane w TV4, TV Puls i TVP. W “Lombardzie” miał okazję wystąpić z aktorem Zbigniewem Buczkowskim, którego w tym roku nagrodzono Telekamerą.

Zbliżenia było trudne

Jaka była jego najtrudniejsza rola?

– Największym wyzwaniem było zagranie amanta, który podrywa dziewczyny i z ukrycia nagrywa kamerą ich intymne spotkania. Sceny zbliżenia z kobietami nie należały do najłatwiejszych – mówi.

Na początku zdarzało się, że telefonowano do niego, gdy  potrzebny był do zastąpienia osoby, która wypadła z obsady z przyczyn losowych. Krzysztof miał wtedy mało czasu, zazwyczaj 1-2 dni, na przygotowanie się. Podejmował się tych zadań. Czasem jednak odmawiał przyjęcia ról, które mu nie odpowiadały ze względu na kontrowersyjność. – Kiedy na przykład zaproponowano mi wystąpienie w roli mężczyzny, który w samej bieliźnie biega na zewnątrz po zażyciu ecstasy.

Każdy udział w zdjęciach na planie serialu to nowe doświadczenie i coraz lepsze rozumienie zasad, jakie tam panują.

Na początku Krzysztof stresował się, gdy zapominał tekstu. Teraz już potrafi reagować na sytuacje, kiedy kwestie, które ma wypowiedzieć, wylecą mu z głowy. – Jestem na totalnym luzie – podkreśla.

Miał okazję spotkać znanych i lubianych aktorów z jego i innych produkcji.

– Zaskoczyła mnie pozytywnie ich normalność. Mam tu na myśli przykładowo pana Andrzeja Grabowskiego czy Michała Koterskiego – mówi.

Klient nie uwierzył

Jego rolami najbardziej żyją członkowie najbliższej rodziny. Znajomi nieraz wysyłają mu wiadomości, że go oglądają na szklanym ekranie. To jest miłe, przyznaje.

A okazji jest coraz więcej. Bywa, że w jednym tygodniu emitowane są 2 lub 3 odcinki, a niedawno zdarzyło się, że były aż 4 odcinki.

Czy jest rozpoznawalny w Krotoszynie i kojarzony z serialami telewizyjnymi?

– Czasami tak. Kiedyś klient na stacji paliw powiedział mi, że widział w telewizji aktora, który wygląda zupełnie jak ja. Gdy moja koleżanka stwierdziła: “Bo to był właśnie on”, ten facet nie uwierzył. Ja potwierdziłem słowa koleżanki, on jednak uznał, że go wkręcamy – opowiada Krzysztof.

Jak wspomina, kilkakrotnie zdarzyło się, że mijające go na ulicy dziewczyny wymieniały między sobą uwagi typu “ej przecież to jest ten, ten z filmu”.