Optymistyczny pan Rysiu Marek od waty cukrowej

72-letni Ryszard Marek ze Zdun jest człowiekiem nietuzinkowym. Przez ponad 30 lat prowadził sklep, a na festynach sprzedawał watę cukrową. Gdy przeszedł na emeryturę, zaczął aktywnie jeździć rowerem.

Jest wesołym, aktywnym, kontaktowym i nieco niepokornym człowiekiem. Zawsze miał głowę pełną pomysłów.

Rodzina

Ze swoich synów, Artura i Daniela, jest bardzo dumny. Pierwszy mieszka w Zdunach i prowadzi firmę zajmująca się szkoleniami BHP, drugi pracuje w produkującej w Swarzędzu leki firmie Bayer.

Jest dziadkiem czterech wnuczek w wieku od 10 do 17 lat. Chwali swoje synowe, Paulinę i Kingę. Jedna pochodzi z województwa świętokrzyskiego, druga z dawnego województwa pilskiego.

W styczniu 2020 r., po roku walki z choroba nowotworową, zmarła jego ukochana żona Maria, z którą przeżył 47 lat.

Na rowerze i dla ludzi

Po śmierci małżonki chciał się czymś zająć. Tak dołączył do grupki rowerzystów ze Zdun. Panowie jeżdżą jako nieformalna Grupa 215.

Skąd taka nazwa? To suma lat, jakie ukończyli czterej założyciele – nieżyjący już urzędnik dr Jacek Kępa, Włodzimierz Pawlik (zajmował się wideofilmowaniem), Marian Stanisławski (właściciel restauracji Impuls) i Bronisław Buczyński (były szef posterunku policji). Niemal codziennie wiosną i latem przemierzają co najmniej 20 km przez Krotoszyn, Chwaliszew, Sulmierzyce i Chachalnię. Sporadycznie robią dłuższe wycieczki do Jutrosina.

Na początku lat 90. Ryszard Marek wymyślił i współorganizował z ośrodkiem kultury przegląd piosenki chodnikowej. Impreza odbywała się przez 6 lat. Wpadł również na pomysł Biegu o Milion, także organizowanego przez 6 lat, w którym także startował on i jego synowie. – Przerósł mnie, bo było tak wielu chętnych. Bieg przejął w 1995 r. Cukrowniczy Klub Sportowy Zduny, ale przeprowadził tylko jedną edycję – wspomina.

Sklep i wata cukrowa

Przez 21 lat – do czerwca 1982 – pracował w krotoszyńskich zakładach mięsnych jako klasyfikator w dziale kontraktacji. Gdy go zwolniono, zrobił kurs palacza i został zatrudniony w kotłowni przy ul. Łacnowej, jednak po kilku latach zrezygnował z tej pracy.

Miał inny pomysł na zarobek. Przed domem zaczął budować sklep. Otworzył go w 1989 r. Smykałkę do handlu miał wcześniej. Już pod koniec lat 70. zaczął sprzedawać watę cukrową na odpustach i festynach.

– Może zostałem zwolniony, bo wiedzieli w zakładach mięsnych, że mam drugi dochód – zastanawia się.

Maszynę do wyrobu waty cukrowej kupił od członka rodziny. Umówili się, że po roku ją spłaci.

– A ja już po dwóch tygodniach to zrobiłem. Kilogram cukru kosztował 6 zł, a jedną watę sprzedawałem za 2 zł. Z kilograma robiłem do 60 sztuk. Proszę sobie przeliczyć, jakie to były pieniądze – wspomina.

Pojawiał się w wielu miejscach z charakterystycznym urządzeniem do "kręcenia" waty z cukru.

– Dzięki temu, że miałem sklep i handlowałem wraz z żoną na festynach, moje dzieci pokończyły studia – mówi.

Teraz zamknął prowadzony przy domu przez 32 lat sklep spożywczy z czynnym, w ciepłych miesiącach, ogródkiem gastronomicznym. Samemu ciężko było prowadzić interes. Niedawno jednak wydzierżawił lokal mieszkance Sulmierzyc, który zaczęła od sprzedaży lodów. Wprowadziła też pieczywo, a ostatnio uruchomiła kawiarnię.

Wspierał ruch wolnościowy

Od początku istnienia Platformy Obywatelskiej niezmiennie popiera tę partię.

– Nie staram się nikogo do niej przekonywać, ale swoje poglądy wyrażam publicznie – mówi. W czasie kampanii wyborczych zawsze oklejał sklep plakatami kandydatów PO.

Miał zwyczaj zamawiania w prasie lokalnej ogłoszeń, w których dziękował za głosowanie na kandydatów z popieranego przez siebie ugrupowania.

Kilka lat temu uczestniczył w strajkach pod sądem w Krotoszynie, przyjeżdżał też na zeszłoroczne strajki kobiet. – Część młodych chciała sobie ze mną robić zdjęcia. A ja mówiłem: „Nie. Róbcie sobie z moim transparentem”.

Podczas wizyty prezydenta Andrzeja Dudy zjawił się z plakatem Lecha Wałęsy i Solidarności.

Od początku identyfikował się z ruchem solidarnościowym w Polsce. 20 stycznia 1990 r. współzakładał wraz 12 mieszkańcami swojej gminy Komitet Obywatelski NSZZ Solidarność. Pierwsze wolne wybory do samorządu gminnego wygrali, wprowadzając tam większość radnych. A ze swojego grona wybrali na burmistrza Sławomira Szczepańskiego. Sześcioro z nich już nie żyje.

– 30 sierpnia w rocznicę podpisania Porozumień Sierpniowych zanoszę na ich groby po różyczce – wyjaśnia.

Dopisuje mu humor

Mimo że został sam, zachowuje pogodę ducha.

– A co, mam usiąść i płakać? Życie toczy się dalej – mówi.

Poczucie humoru ma specyficzne.

– Nie każdy moje żarty rozumie i akceptuje. Ale mnie to nie zraża – zaznacza.

Gdy niedawno drogówka zatrzymała go za przekroczenie prędkości, na pytanie policjanta, gdzie się tak spieszy, odpowiedział w swoim stylu: „Zauważyłem, że nie macie roboty, więc spieszyłem się do was”.

– Potem dodałem, że jestem dziadkiem i na starość kupiłem sobie mercedesa, więc nie pojadę do wnuczki 30 km/h – wspomina.

Anegdotami sypie jak z rękawa.

Ryszard Marek korzysta z uroków życia, wypoczywając nad morzem i w górach. Zapewnia, że nie szuka towarzystwa kobiet: – W oczach niektórych osób wyglądam na „babiarza”, ale mnie ciężko byłoby przyzwyczaić się do innej kobiety