Zaduszki. Wspominamy tych, którzy odeszli w minionych dwunastu miesiącach

Przypominamy mieszkańców naszej ziemi, którzy odeszli w przeciągu ostatnich dwunastu miesięcy. Nie wszyscy byli rodowitymi krotoszynianami, nie wszyscy zostali pochowani w naszym powiecie, ale swoimi walorami i czynami zasłużyli na pamięć. Pozostawili po sobie sympatię, szacunek, wspomnienia.

Stanisław Szpoper (1935-2022)

W latach 1990-2001 był dyrektorem Towarzystwa Ubezpieczeniowego Samopomoc SA. W latach 2002-2019 przewodził Radzie Osiedla nr 4. Silnie związany z Towarzystwem Miłośników i Badaczy Ziemi Krotoszyńskiej. W latach 2002-2006 był jego sekretarzem, a potem do 2012 wiceprezesem. Przewodził także komisji rewizyjnej. Był człowiekiem życzliwym, uczynnym i pełnym życia. W tym czego się podejmował, był niezwykle konkretny i rzetelny. Zmarł 17 listopada, spoczywa w Krotoszynie.

Maria Ciombor (1934-2023)

Pochodziła z Gdyni. W 1954 ukończyła LO w Krotoszynie, gdzie w latach 1962-1988 pracowała jako nauczycielka fizyki. Była zasadniczą i wymagającą profesorką. W szkole sprawowała także opiekę nad spółdzielnią uczniowską. Jej wielką pasją była turystyka, głównie piesza. Należała do krotoszyńskiego koła Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. Posiadała wiele medali i odznaczeń. Zmarła w Poznaniu 24 stycznia i pochowana została na cmentarzu przy ul. Lutyckiej.

Halina Binkofska (1965-2023)

Ukończyła studia polonistyczne. Pracowała jako wychowawczyni w Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Krotoszynie, później uczyła w Benicach i Szkole Podstawowej nr 5. W latach 2003-2014 był dyrektorką Gimnazjum nr 2. Pracowała też w Szkole Podstawowej nr 3. Była rzetelnym pedagogiem oraz oddanym dzieciom i młodzieży wychowawcą. Jej uczniowie odnosili wiele sukcesów w konkursach przedmiotowych. Była dobrym i życzliwym wobec innych człowiekiem. Zmarła 18 marca, spoczywa w Krotoszynie.

Stefan Witczak (1947-2023)

Ukończył studia na Politechnice Poznańskiej. Potem pracował w Wytwórni Sprzętu Mechanicznego w Krotoszynie. Był jednym ze współzałożycieli Komitetu Obywatelskiego (1989) i bliskim współpracownikiem inż. Orzechowskiego. W 2003 objął stanowisko zastępcy dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy, a w latach 2011-2014 – dyrektora. Było to w czasie, gdy centralnie obcięto środki na walkę z bezrobociem. Z powierzonych mu zadań wywiązał się bardzo dobrze. Zmarł 8 czerwca, spoczął w Krotoszynie.

Sylwester Matczak (1937-2023)

Pochodził z Kobylina, ukończył Akademię Muzyczną we Wrocławiu. W 1975 uzyskał stopień doktora, a w 1994 – profesora w dziedzinie dyrygentury chóralnej. Od 1975 był związany z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Bydgoszczy (późniejszy uniwersytet). Prowadził chór akademicki, który zdobył liczne nagrody europejskie. Był dyrektorem Instytutu Wychowania Muzycznego WSP i kierownikiem Katedry Dyrygentury Akademii Bydgoskiej. Wypromował trzech swoich wychowanków. Zmarł 21 lipca, pochowany w Kobylinie.  

Lidia Ławniczak (1926-2023)

Pochodziła z Zaolzia, do Krotoszyna przybyła w 1948. Wcześniej w Ostrowie Wlkp. uczyła języka polskiego dzieci poddane germanizacji. W latach 50. była nauczycielką w Szkole Ćwiczeń w Krotoszynie oraz w Szkole Podstawowej nr 2. W latach 1960-1961 pełniła funkcję nauczyciela bibliotekarza w Liceum Ogólnokształcącym. Była także katechetką. Należała do Klubu Inteligencji Katolickiej i grupy inicjatorów postawienia Krzyża Katyńskiego. Zmarła 3 sierpnia, spoczęła w Krotoszynie.

Józef Rynkiewicz (1922-2013)

Był ostatnim kombatantem w gminie Cieszków. Urodził się w Rodopie w pow. wileńskim. W 1944 wcielony do 19. batalionu saperów, został ranny pod Nysą. Po przeniesieniu do rezerwy (1949) osiedlił się Biadaszce, gdzie założył rodzinę. Był inicjatorem budowy świetlicy w swojej wsi. Przekazał gimnazjum w Cieszkowie sztandar koła Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych. Zmarł 30 sierpnia i został pochowany w asyście żołnierzy Wojska Polskiego.   

Eugenia Mądrzak (1932-2023)

Urodziła się w Grudziądzu. W 1957 skończyła weterynarię we Wrocławiu, potem podjęła swą jedyną pracę – w krotoszyńskim oddziale Wojewódzkiego Inspektoratu Sanitarnego. W 1980 wraz z mężem zaangażowali się w tworzenie Solidarności. W 1989 przystąpili do Komitetu Obywatelskiego, Eugenia pełniła w nim funkcję sekretarza. Po przejściu na emeryturę mieszkała w Miliczu. Była subtelną, pełną miłości, wrażliwą na krzywdę kobietą. Miała silne poczucie patriotyzmu. Zmarła 2 września, pochowana w Krotoszynie.

Zenon Voelkel (1920-2023)

Pochodził z Kobylina. Studia weterynaryjne ukończył we Wrocławiu, gdzie w 1952 obronił pracę doktorską. W latach 1962-1975 był powiatowym lekarzem weterynarii w Krotoszynie, w zawodzie pracował do 1991, potem przeniósł się do Poznania. Wydał książki o rzemiośle i przemyśle Krotoszyna międzywojnia, a także z żoną i bratem – wspomnieniową o Kobylinie. Miał silny i dominujący charakter. Interesował się historią i polityką, był człowiekiem oczytanym. Zmarł 29 września, spoczął na cmentarzu przy ul. Lutyckiej w Poznaniu.

Andrzej Krzyżanowski (1952-2023)

Urodził się w Zabrzu, Akademię Medyczną ukończył w 1977 w Poznaniu. W 1982 rozpoczął pracę w Zakładzie Opieki Zdrowotnej w Krotoszynie na oddziale położniczo-ginekologicznym. Był asystentem oddziału, zastępcą ordynatora i ordynatorem w latach 2008-2020. Oddany swojej pracy niemal do ostatnich chwil. Jego pacjentki wspominają, że był wspaniałym człowiekiem i świetnym lekarzem, traktował je serdecznie. Zmarł 1 października, pochowany w Krotoszynie.

Elżbieta Płóciennik (1957-2023)

Pracowała w Liceum Ogólnokształcącym w Krotoszynie od 1995. W latach 2005-2011 była wicedyrektorką szkoły, a w 2011 dyrektorką. Ceniony pedagog z wielkim autorytetem wśród uczniów. Z wykształcenia była germanistką. Dała się poznać jako bardzo sprawna menedżer oświaty. „Z jej odejściem tracimy niezwykle zasłużoną dla powiatowej oświaty postać, ale przede wszystkim serdeczną koleżankę i dobrego człowieka” – napisał starosta S. Szczotka. Zmarła 5 października, spoczęła w Krotoszynie.

Stanisław Patalas (1932-2023)

Maturzysta Liceum Ogólnokształcącego w Krotoszynie. W 1959 ukończył na Akademii Medycznej we Wrocławiu stomatologię. W pracy zawodowej był wierny jednemu miejscu, przychodni w zakładzie opieki zdrowotnej. Od 1962 przepracował tam 40 lat. Był liderem komitetu organizacyjnego pierwszego zjazdu absolwentów gimnazjum i liceum Kołłątaja (1986). Aktywnie udzielał się w stowarzyszeniu Kołłątajowcy. Był niezwykle pogodnym, miłym i skromnym człowiekiem. Zmarł 7 października, pochowany w Krotoszynie.

Wacław Dwornikowski (1930-2023)

Urodził się w Orpiszewie. W latach 1949-1953 uczył się w Oficerskiej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni. W 1954 został dowódcą ORP Ślązak. Po studiach w ZSRR (1966-1967) pracował w Wyższej Szkole Marynarski Wojennej. Przy końcu służby awansowany na stopień komandora. Od 1997 był członkiem Towarzystwa Miłośników i Badaczy Ziemi Krotoszyńskiej. Publikował w serii „Krotoszyn i okolice”. Zmarł 14 października, spoczął na cmentarzu komunalnym w Gdyni Witomino.