Muzeum w Lewkowie wpisane w Szlak Pracy Organicznej

Muzeum w Lewkowie, obok Kórnika, Rogalina, Turwi, Śmiełowa czy Szreniawy, zostało wpisane w szlak pracy organicznej. Szlak Pracy Organicznej to nowa inicjatywa kulturalna Samorządu Województwa Wielkopolskiego. Celem jest zrzeszanie różnych podmiotów kultury związanych z pracą organiczną w Wielkopolsce, aby utworzyć jedną spójną sieć historii i miejsc mówiących o rozwoju regionu w XIX wieku, gdzie efektem była długo wyczekiwana niepodległość.

- My jako Muzeum w Lewkowie przedstawialiśmy zasługi poszczególnych przedstawicielki rodziny Lipskich jako organiczników, wskazując na ich liczne zasługi w krzewieniu wiedzy o rolnictwie, nowinkach, ale też włączaniu się w działalność patriotyczną. Podczas II forum Szlaku Pracy Organicznej w Rogalinie Katarzyna Pluta i Miłosz Stroński z Muzeum w Lewkowie prezentowali Lewków i rodzinę Lipskich jako przedstawicieli pracy organicznej, a w dniu 29 sierpnia 2024 r. dyrektor Muzeum w Lewkowie Zespół Pałacowo-Parkowy Sylwia Nowicka i dyrektor Pałac Generała Dąbrowskiego w Winnej Górze Roman Marek, szef i koordynator projektu, podpisali oficjalnie list intencyjny, który pozwala na dołączenie Lewkowa do szlaku pracy organicznej – mówi dyrektor Sylwia Nowicka. – Dbałość o upowszechnianie wiedzy rolniczej m.in. w czasopiśmie "Ziemianin. Pismo poświęcone rolnictwu i przemysłowi", którego redagował i wydawał aż do śmierci w 1850 r. Wojciech Lipski to tylko jeden z przykładów. Organizowanie kursów dla rolników, w tym niezwykle merytorycznych kursów pszczelarstwa, które w Lewkowie prowadził znawca tematu J. Dzierżon, to wszystko świadczy o głębokiej trosce o solidną pracę, troskę o dobrostan płodów, o dobre gospodarzenie.

Na szlaku pracy organicznej jest dziś Pakosław, Poznań, Szreniawa, Rogalin, Kórnik, Winna Góra, Śmiełów, Turew i Gostyń. Cały szlak po połączeniu, rozwinięciu oraz wprowadzeniu systemu identyfikacji wizualnej, pozwoli na zbudowanie opowieści z miejsc ważnych dla naszej małej ojczyzny. To może być nowy sposób na zwiedzanie tych miejsc. XIX-wieczna idea pracy organicznej wiązała się bezpośrednio z rezygnacją z dążeń niepodległościowych jako nierealnych i niemożliwych do urzeczywistnienia w danym czasie. Miała budować ogólnie pojęty dobrobyt przez rozwój handlu, przemysłu i rolnictwa, poprawę społeczno-ekonomicznej kondycji organizmu państwowego.

To właśnie tej drugiej ścieżce, a w szczególności miejscom i osobom mającym niebagatelny wpływ na powstanie i rozwój tych działań, poświęcony jest szlak organiczników. Praca organiczna to nie tylko ludzie, ale także ich spuścizna w postaci licznych instytucji, często działających do dziś (np. Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk), budynków – zarówno tych powszechnie znanych, jak poznański Bazar, jak i położonych na prowincji – będących siedzibami przedstawicieli wielkopolskiej elity, np. pałac w Turwi Chłapowskich, pałac w Kórniku Działyńskich czy pałac w Rogalinie Raczyńskich.