Udostępnijźródło: Schronisko dla Zwierząt Krotoszyn

W poniższym albumie będziemy umieszczać wyroki za zanęcanie się nad zwierzętami, które zapadły po interwencjach krotoszyńskiego oddziału TOZ. Jest to część wyroków, kilka spraw jest cały czas w toku i na bieżąco album będzie uzupełniany. Każda interwencja oparta jest na Ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 roku, poz. 856 z późn. zm.). Część interwencji kończy się pouczeniem i ponowną kontrolą w wyznaczonym terminie, część niestety odbiorem zwierząt na podstawie art. 7 ust. 3 powyższej ustawy i skierowaniem sprawy do prokuratury. Pamiętajmy! „Zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę” Ilekroć w Ustawie o ochronie zwierząt mowa o: - art. 4 pkt 2 „humanitarnym traktowaniu zwierząt” – rozumie się przez to traktowanie uwzględniające potrzeby zwierzęcia i zapewniające mu opiekę i ochronę; - art. 4 pkt 8 „okrutnym traktowaniu” – rozumie się przez to wymienione w ustawie przypadki znęcania się nad zwierzętami oraz inne postępowanie właściciela bądź innej osoby, prowadzące do skutków porównywalnych ze skutkami znęcania się; - art. 4 pkt 9 „pielęgnacji” - rozumie się przez to wszystkie aspekty relacji pomiędzy człowiekiem, a zwierzęciem, w szczególności uruchamiane przez człowieka zasoby materialne i niematerialne, aby uzyskać i utrzymać u zwierzęcia stan fizyczny i psychiczny, w którym najlepiej ono znosi warunki narzucone przez człowieka; - art. 4 pkt 11 „rażącym zaniedbaniu” - rozumie się przez to drastyczne odstępstwo od określonych w ustawie norm postępowania ze zwierzęciem, a w szczególności w zakresie utrzymywania zwierzęcia w stanie zagłodzenia, brudu, nieleczonej choroby, w niewłaściwym pomieszczeniu i nadmiernej ciasnocie; - art. 4 pkt 12 „szczególnym okrucieństwie” – rozumie się przez to przedsiębranie przez sprawcę działań charakteryzujących się drastycznością form i metod, a zwłaszcza działanie w sposób wyszukany lub powolny, obliczony z premedytacją na zwiększenie rozmiaru cierpień i czasu ich trwania; - art. 4 pkt 14 „uwięzi” – rozumie się przez to wszelkie urządzenia mechaniczne krępujące swobodę ruchów zwierzęcia, w zakresie możliwości przemieszczania się ponad ustalony zakres, jak też niektóre urządzenia do kierowania ruchami zwierzęcia w sposób zamierzony przez człowieka; - art. 4 pkt 15 „właściwych warunkach bytowania” - rozumie się przez to zapewnienie zwierzęciu możliwości egzystencji, zgodnie z potrzebami danego gatunku, rasy, płci i wieku. To tylko niektóre definicje zamieszczone w ustawie. Przyczyną odbioru zwierzęcia podczas interwencji najczęściej jest podejrzenie popełnienia przestępstwa z art. 35 ust. 1a ustawy o ochronie zwierząt, w związku z: - art. 6 ust. 2 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt (tekst jednolity z 2013 roku Dz. U. poz. 856 ze zm.), który mówi: „Zabrania się znęcania nad zwierzęciem poprzez świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpienia.” (katalog artykułów otwartych); - art. 6 ust. 2 pkt 10 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt (tekst jednolity z 2013 roku Dz. U. poz. 856 ze zm.), który mówi: „Zabrania się znęcania nad zwierzęciem poprzez utrzymywanie zwierząt w niewłaściwych warunkach bytowania, w tym utrzymywanie ich w stanie rażącego zaniedbania lub niechlujstwa, bądź w pomieszczeniach albo klatkach uniemożliwiających im zachowanie naturalnej pozycji”; - art. 6 ust. 2 pkt 17 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt (tekst jednolity z 2013 roku Dz. U. poz. 856 ze zm.), który mówi: „ zabrania się wystawienia zwierzęcia domowego lub gospodarskiego na działanie warunków atmosferycznych, które zagrażają jego zdrowiu lub życiu”; - art. 6 ust. 2 pkt 19 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt (tekst jednolity z 2013 roku Dz. U. poz. 856 ze zm.), który mówi: „Zabrania się znęcania nad zwierzęciem poprzez utrzymywanie zwierzęcia bez odpowiedniego pokarmu i wody przez okres wykraczający poza minimalne potrzeby dla gatunku”; tj. czyny uzasadniające podejrzenie popełnienia wykroczenia z art. 37 ust. 1 w zw. z: - art. 9 ust. 1 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt (tekst jednolity z 2013 roku Dz. U. poz. 856 ze zm.), który mówi: „Kto utrzymuje zwierzę domowe ma obowiązek zapewnić mu pomieszczenie chroniące je przed zimnem, upałami i opadami atmosferycznymi, z dostępem do światła dziennego, umożliwiające swobodną zmianę pozycji ciała, odpowiednią karmę oraz stały dostęp do wody”; - art. 9 ust. 2 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt (tekst jednolity z 2013 roku Dz. U. poz. 856 ze zm.), który mówi: „Zabrania się trzymania zwierząt domowych na uwięzi w sposób stały dłużej niż 12 godzin wciągu doby lub powodujący u nich uszkodzenie ciała lub cierpienie oraz niezapewniający możliwości niezbędnego ruchu. Długość uwięzi nie może być krótsza niż 3 metry”. TOZ, Krotoszyn