Marcin Lijewski, urodzony 21 września 1977 roku w Krotoszynie, to jedna z najbardziej rozpoznawalnych postaci w historii polskiej piłki ręcznej. Znany jako „Szeryf”, były reprezentant Polski, wicemistrz świata z 2007 roku, brązowy medalista mistrzostw świata z 2009 roku oraz triumfator Ligi Mistrzów, pozostawił niezatarty ślad w polskim i międzynarodowym sporcie. Jego droga od młodego chłopaka z Wielkopolski do ikony szczypiorniaka to historia pełna pasji, determinacji i niezłomnego charakteru.
Choć Marcin Lijewski urodził się w Krotoszynie, to swoje pierwsze kroki sportowe stawiał w Ostrowie Wielkopolskim, w Ostrovii. Wychowywał się w rodzinie o sportowych tradycjach – jego ojciec, Eugeniusz Lijewski, był szczypiornistą, a młodszy brat Krzysztof również poszedł w ślady Marcina, stając się świetnym zawodnikiem, występującym wielokrotnie w składzie razem z Marcinem. Już jako nastolatek starszy z braci wyróżniał się na boisku swoją posturą, siłą i talentem do gry na pozycji prawego rozgrywającego. Jego ambicja i pracowitość szybko zwróciły uwagę skautów, co zaowocowało przejściem do Wybrzeża Gdańsk w 1996 roku.
W Wybrzeżu Gdańsk Lijewski zadebiutował w polskiej ekstraklasie i europejskich pucharach, w tym w prestiżowej Lidze Mistrzów. To właśnie w Gdańsku, pod okiem trenera Daniela Waszkiewicza, nauczył się profesjonalnego podejścia do piłki ręcznej. W latach 1996–2001 zdobył z Wybrzeżem dwa tytuły mistrza Polski, a miasto stało się dla niego drugim domem. W 2001 roku przeniósł się do Orlen Wisły Płock, z którą również sięgnął po mistrzostwo kraju.
Kariera Marcina nabrała międzynarodowego rozmachu, gdy w 2002 roku dołączył do niemieckiego SG Flensburg-Handewitt. Z tym klubem zdobył mistrzostwo Niemiec w 2004 roku i dwukrotnie dotarł do finału Ligi Mistrzów. Później reprezentował barwy HSV Hamburg, gdzie w 2013 roku osiągnął swój największy klubowy sukces – triumf w Lidze Mistrzów po dramatycznym finale z Barceloną (31:30).
Marcin Lijewski to jeden z „Orłów Wenty” – legendarnej drużyny prowadzonej przez trenera Bogdana Wentę, która w latach 2007–2009 zrewolucjonizowała polską piłkę ręczną. W 2007 roku, podczas mistrzostw świata w Niemczech, Polska zdobyła historyczne srebro, a Lijewski został wybrany do „Siódemki Gwiazd” turnieju jako najlepszy prawy rozgrywający. Dwa lata później, w Chorwacji, Polacy wywalczyli brąz, a Marcin ponownie błyszczał na boisku, zdobywając 37 bramek i notując 24 asysty. W reprezentacji rozegrał 251 meczów, strzelając 711 bramek, i był jej kapitanem, inspirując młodszych kolegów swoją charyzmą i zaangażowaniem. Wystąpił także na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2008 roku, gdzie Polska zajęła 5. miejsce.
Po zakończeniu kariery zawodniczej Lijewski szybko przeszedł na ławkę trenerską. Od 2014 roku, wraz z Damianem Wleklakiem, prowadził młodzieżową reprezentację Polski. Później trenował kluby – Wybrzeże Gdańsk i Górnik Zabrze, gdzie w debiutanckim sezonie zdobył brązowy medal PGNiG Superligi. W marcu 2023 roku został selekcjonerem seniorskiej reprezentacji Polski, jednak jego kadencja zakończyła się po nieudanych mistrzostwach świata 2025 i mistrzostwach Europy 2024 (mecze obu turniejów można było obstawiać na stronie Fuksiarz.pl. Krytyka, która na niego spadła, dotyczyła m.in. konfliktów w drużynie, w tym sytuacji z Kamilem Syprzakiem i Michałem Olejniczakiem. W lutym 2025 roku Lijewski został zwolniony z funkcji selekcjonera, ale można być pewnym, że nie powiedział jeszcze ostatniego słowa, jeśli chodzi o jego karierę trenerską.
Tekst opracowano we współpracy z licencjonowanym bukmacherem Fuksiarz, który działa na podstawie zezwolenia Ministerstwa Finansów na prowadzenie zakładów wzajemnych.
Przypominamy, że udział w grach losowych wiąże się z ryzykiem i jest dostępny wyłącznie dla osób pełnoletnich. Korzystanie z nielegalnych form hazardu może pociągać za sobą odpowiedzialność karną.
Źródło grafiki: https://www.flickr.com/photos/drabikpany/7752656418/
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz