Zdalne nauczanie według dyrektorów krotoszyńskich szkół

Pandemia wywróciła szkolnictwo do góry nogami. Pod koniec roku szkolnego rozmawialiśmy o wadach i zaletach nauczania na odległość.

Katarzyna Maciejewska

(dyrektorka Szkoły Podstawowej nr 8 w Krotoszynie)

Początki były trudne dla wszystkich - dla dzieci, rodziców i nauczycieli. Założyliśmy platformę edukacyjną Teams, oferowaną przez program Microsoft Office 365. Wdrażanie trwało jednak od marca do końca kwietnia. Wymagało przeniesienia danych z systemu Vulcan, na którym działa dziennik elektroniczny. Musieliśmy też przeszkolić nauczycieli. Do tego czasu korzystaliśmy z takich programów, jak Messenger, Skype czy Zoom. Wszystkie zadania domowe wpisywano na e-dzienniku, aby również rodzice mieli wiedzę na ich temat.

Później lekcje online przebiegały bardzo dobrze. Uczniowie mieli kontakt wizualny z nauczycielami, mogli pytać lub pisać na czacie. Lekcję skróciliśmy do 30 min., a pozostałe 15 min. dzieci poświęcają na samodzielną pracę.

Chcemy ujednolić zdalne nauczanie dla wszystkich klas od I do VIII właśnie na platformie Teams.

Nasi uczniowie poważnie podeszli do nauki. Zauważyliśmy, że mają pasję i chęci. Jestem z nich dumna. Duży ukłon kieruję również do rodziców, którzy zachowali się odpowiedzialnie. 

Joanna Pelikant

(dyrektorka Szkoły Podstawowej nr 1 w Krotoszynie)

Sumiennie przykładaliśmy się do postawionych przed nami zadań, aby każdy uczeń poradził sobie z nauką i nie miał zaległości.

Pomagaliśmy rodzicom i uczniom. Szkolny pedagog przesyłał im propozycje rozwiązań, jak planować czas przeznaczony na naukę. Mieliśmy też wyznaczone godziny dodatkowych konsultacji dla uczniów i rodziców. Formy naszej pracy dostosowaliśmy do ich oczekiwań.

Zdalna nauka odbywała się poprzez wysyłanie zadań, pracę na platformach edukacyjnych, komunikatorach, nauczyciele prowadzili lekcje online. Korzystaliśmy też z materiałów udostępnionych przez Ministerstwo Edukacji.

Na początku zdalnej edukacji poprosiliśmy wychowawców, aby zrobili rozeznanie w swoich klasach, jak wygląda sytuacja, jeśli chodzi o ilość sprzętu w każdym domu. Zanim szkoła otrzymała laptopy z programu ministerstwa, staraliśmy się sami poradzić. Wypożyczyliśmy 18 tabletów, które dostaliśmy w projekcie „Koder Junior”.

Mamy nadzieję, że od września wrócimy do nauki w szkole. Jednak przygotowujemy się też do kontynuacji nauki na odległość. Zamierzamy używać jednej platformy dla całej szkoły. Jeśli uczniowie wrócą we wrześniu do szkoły, przeszkolimy ich w tym zakresie. 

Sabina Rybakowska

(dyrektorka Szkoły Podstawowej w Benicach)

System zdalnego nauczania był ogromnym wyzwaniem dla wszystkich – nauczycieli, rodziców i dzieci. Na początku pandemii szukaliśmy różnorakich rozwiązań.

Prowadziliśmy wartościowe nauczanie online. Lekcje odbywały się na przykład tak, że 24-osobowa klasa była dzielona na 6 zespołów po 4 uczniów. Komunikowaliśmy się przez Messengera i WhatsAppa. To usprawniło pracę z dziećmi. Nie wyobrażam sobie nauki online dla ponad 20 osób naraz.

Tematy lekcji i zadań domowych podawaliśmy poprzez e-dziennik lub internetowe komunikatory. Uczniowie odsyłali zadania zazwyczaj pocztą elektroniczną. W marcu do rodziców wysłałam list informujący o zdalnym nauczaniu. Mieliśmy z nimi kontakt, przypominaliśmy, by uczniowie odrabiali zadania domowe i uczestniczyli w zajęciach.

Do plusów mogę zaliczyć zacieśnienie relacji między nauczycielami i uczniami. Działo się to za sprawą częstych rozmów na grupach klasowych zakładanych na Messengerze.

Barierą okazał się dostęp do dobrego sprzętu komputerowego i stabilnego internetu.